احتمال انقراض موز تا ۱۰ سال آينده!
يک از ميوه هايي که در تمام فروشگاه های مواد غذایی خود نمايي مي کند موز است. موز اين ميوه پرخاصيت گرمسيري امروزه بر اثر تهديد يک قارچ به نام bananageddon ممکن است تا ۱۰ سال آينده ديگر وجود نداشته باشد.
بهتر است بدانيد که موزهايي که در حال حاضر مصرف مي کنيم، به جاي رشد از طريق تخم، به وسيله قلمه ازدياد پيدا کرده اند و اين بدان معني است که در واقع تمام موزهاي کاوندیش داراي ژنوم يکساني هستند که به صورت يک کلوني پرورش يافته اند.
کاوندیش رايجترين گونه موز مصرفي در جهان است
دریموناکوز آسیب شناس گیاهی در دانشگاه دیویس مي گويد:”گیاهان موز کاوندیش همه از یک گیاه سرچشمه گرفته و به عنوان کلون، تمام آنها ژنوتیپ يکساني دارند – و این برای صنعت غذا فاجعه است”
در حال حاضر، نزدیک به ۱۲۰ کشور تولید کننده حدود ۱۰۰ میلیون تن موز در سال هستند، اما ۴۰ درصد از عملکرد انها تحت تاثير سه گونه قارچ به نام هاي Sigatoka زرد، سیاه و سفید قرار گرفته اند. Sigatoka بر روي برگ درخت موز تاثير مي گذارد و باعث خشک شدن و از بين رفتن آن مي شود که همين عامل از بين رفتن درخ موز خواهد شد.
امروزه کشاورزان برای مبارزه با تهدید همیشه حاضر Sigatoka نیاز به استفاده از قارچکش ها دارند، اين قارچ کش ها بايد ۵۰ بار در سال استفاده شود که نه تنها پرهزینه است، بلکه می تواند تهدیدی برای محیط زیست و سلامت انسان نيز محسوب می شود.
دریموناکوز مي گويد:”سی تا ۳۵ درصد از هزینه تولید موز صرف برنامه های کاربردی قارچ کشي مي شود، و از آنجا که بسیاری از کشاورزان توانايي استفاده از قارچ کش را ندارند، بنابر اين موز توليد شده آنها از کیفیت کمتري بر خوردار است، که همين امر درآمد کمتري را نصيب آنها مي کند.”
در ابتداي قرن حاضر يک گونه از موز به نام گراس میچل بود که بر اثر تهاجم يک نوع قارچ به نام بيماري پاناما از بين رفت، و حالا ممکن است همين سرنوشت بر سر کاوندیش هم بيايد.
نحوه فعالين اين قارچ به اين صورت است که اين قارچ ابتدا سيستم ايمني گياه را خاموش مي کند، سپس سيستم سوخت و ساز بدن خود را با ميزبان مطابقت مي دهد و از گياه تغذيه مي کند. در اين حالت ميزبان اجازه می دهد قارچ تولید آنزیم های تجزیه کند تا دیواره سلولی گياه را به قند و کربوهیدرات برای تغذیه خود تجزيه کند.
و حالا دانشمندان با درک ايم موضوع امیدوار هستند که روش موثري را براي مبارزه با اين قارچ بدست بياورند.
دریموناکوز مي گويد:”این تغییر موازی در سوخت و ساز بدن عامل بیماری زا و گیاه میزبان تا کنون نادیده گرفته شده است، اما با درک اين فرايند ممکن است بتوان راهي را براي درمان با استفاده از فرآیند انطباق مولکولي بدست آورد. “این واقعا یک بیدارباش براي جامعه محقیقي در مکانیسم مشابه بین پاتوژن ها و میزبان های گیاهی ديگر است.”
این تحقیق در مجله PLOS Genetics منتشر شد.
منبع: دانشگاه دیویس