لاي فاي Li Fi
همه ما تجربه استفاده از Wi Fi را داريم. ابزاري که امروزه تقريباً در همه جا در اختيار ماست. تکنولوژي واي فاي براي اتصال به اينترنت مزايا و معايب خود را دارد، ولي دانشمندان در حال توسعه فناوري جديدي هستند که مشکلات پهناي باند واي فاي را ندارد و به آساني و با حداکثر سرعت بدون در نظر گرفتن تعداد دستگاهايي که بصورت همزمان به اينترنت متصل هستند، اتصال پرسرعتي را به ارمقان مي آورد.
اين تکنولوژي Li Fi مي باشد Li-Fi از سرواژه های عبارت Light Fidelity گرفته شده و مدتی است که نامش بر سر زبان ها افتاده: علت هم این است که یک شرکت ساکن در استونی به نام Velmenni آن را با موفقیت در جهان واقعی مورد آزمایش قرار داده و اعلام نموده که به لطف آن توانسته داده ها را با سرعت یک گیگابیت بر ثانیه بین دستگاه های مختلف انتقال دهد. این رقم حدودا ۱۰۰ برابر سریع تر از وای فای در جهان واقعی است و در محیط های آزمایشگاهی نیز سریع ترین رکورد ثبت شده از آن برابر با ۲۲۴ گیگابیت بر ثانیه گزارش شده است.
جالب ترین نکته اما در مورد این فناوری آن است که با انرژی حاصل شده از نور کار می کند.
چرا سرعت لاي فاي بيشتر است؟
همه ما ميدانيم نور در يک ثانيه ۸^۱۰*۳ مي باشد. نور فاصله بين زمين تا خورشيد را در حدود ۸ ثانيه طي ميکند و اين سرعت بالا مي تواند راهگشاي مصرف روز افزون گجتهاي باشد که به اينترنت متصل مي شوند.
البته اين تکنولوژي در مراحل اوليه خود مي باشد و چالشهاي بزرگي را بايد از سر راه خود بردارد، يکي از آنها اين است که چون نور در يک مسير مستقيم حرکت مي کند بايد همواره فرسنتده و گيرنده Li Fi مقابل هم باشند.
بزرگ ترین طرفدار این تکنولوژی پروفسور Harold Haas از دانشگاه ادینبرگ است که شرکت pureLiFi را تاسیس کرده و تلاش دارد تکنولوژی مذکور را به جهان واقعی بیاورد.
این فناوری تماما روی نور و به طور مشخص حباب های ال ای دی استوار است و به بیان ساده تر، دستاورد بعدی در حوزه لامپ های هوشمند محسوب می شود. اگر بخواهیم خلاصه وار بگوییم، لای فای، داده ها را از طریق امواج نوری منتقل می کند در حالی که وای فای از امواج رادیویی برای این منظور بهره می گیرد.
این یعنی تکنولوژی مورد بحث تماما بیسیم است و تا حدود زیادی شبیه به وای فای عمل می کند. پروفسور Haas همچنین مدعی شده که این فناوری می تواند با تکنولوژی کنونی لامپ های حبابی که احتمالا در منزل خود دارید هم کار کند. در واقع لای فای روی پروتکل های وایرلسی شبیه به ۸۰۲٫۱۱ وای فای کار می کند.
برتري هاي اين فناوري:
- دیگر نگران انباشت امواج رادیویی و نقاط کور وایرلس نخواهید بود
- این فناوری به مراتب سریع تر از وای فای است
- نسبت به وای فای به انرژی کمتری نیاز دارد و اگر آشکار کننده های نوری شما پیل های خورشیدی باشند (آنطور که Haas پیش بینی کرده) آنگاه قادر خواهید بود که از تکنولوژی شارژ بیسیم برای آنها بهر گرفته و همزمان به صورت وایرلس به اینترنت دسترسی پیدا کنید.
- نیاز به خط دید مستقیم برای بهره گیری از لای فای بدان معناست که این فناوری احتمالا از وای فای ایمن تر است چراکه دیگر، افراد خارج از منزل شما نمی توانند سیستم مورد استفاده تان را هک کنند. اما آنطور که در سایت تک کرانچ آمده، لنز های تله فوتو و حسگرهای تصویری بهینه سازی شده می توانند چنین امکانی را برای این افراد فراهم نمایند.
معايب آن:
- لای فای را نمی توان در نور مستقیم آفتاب (یا دیگر شرایط دارای نورهای تند و زننده) قرار داد چراکه در این صورت، آشکارسازهای نوری نمی توانند امواج نوری حاوی دیتا را شناسایی کنند.
- نیاز به خط دید مستقیم از جمله معایب اصلی و دردسر آفرین این فناوری است. تصور کنید تنها یک لامپ لای فای در اتاق پذیرایی خود دارید و می خواهید به اتاق خواب حرکت کنید. در این صورت باید یکی دیگر از این لامپ ها را آنجا هم داشته باشید یا اینکه در غیر اینصورت دسترسی تان به اینترنت قطع می شود.
- برای استفاده از لای فای باید زیرساخت های سیم پیچی و نوری منزل خود را تعویض کنید.
لای فای حقیقتا تکنولوژی جالبی به نظر می رسد و می تواند به افزایش بازدهی وای فای و دیگر استانداردهای ارتباطی بیسیم کمک شایانی کند و حتی به طور کلی جای آنها را بگیرد اما استفاده واقعی از آن برای کاربران و مصرف کنندگان، مساله ایست که به زمان طولانی نیاز دارد.