استفاده از لنزهای تماسی هیدروژل، چشم اندازی برای درمان بیماری های قرنبه
امکان معالجه عوارضر قرنیه ناشی از بیماری های خود ایمنی، سوختگی های شیمیایی و گاهی اوقات حتی به عنوان یکی از عوارض جانبی جراحی های چشم، یک بیماری قابل درمان است که یکی از علل اصلی نابینایی به شمار می رود که بسیار هزینه بر و مشکل است. اما این امکان وجود دارد به زودی شاهد استفاده از نوعی لنزهای تماسی باشیم که می تواند این کار را انجام دهد!
یکی از بیماری هایی که منجر به آسیب رسیدن به قرنیه می شود با نام “ذوب شدن قرنیه” شناخته می شود که زمانی اتفاق می افتد که سلول های ایمنی بدن به طور غیرقابل کنترل شروع به تولید آنزیم های شناخته شده ای به نام ماتریکس های متالوپروتئیناز matrix metalloproteinases (MMPs) می کنند. این آنزیم ها وابسته به حضور یونهای روی هستند که منجر به تخریب سلول های قرنیه می شود.
البته برای این بیماری روش های درمانی از جمله تزریق داروهایی که با یون موجود در MMP پیوند می خوردند و موجب از بین رفتن خاصیت خورندگی این آنزیم می شود وجود دارد که البته خود این درمان دارای عوارض بسیار شدید بر روی دیگر قسمت های بدن دارد وجود دارد.
به تازگی محققان دانشگاه نیوهمپشایر در حال توسعه نوعی لنز تماسی متشکل از هیدروژل یک پلیمر به نام (۲-hydroxyethyl methacrylate) و یک ترکیب ارگانیک دیپیکولیلامین هستند که می تواند مانند دارو های تزریقی با یون ها ترکب شده و انها را خنثی کند البته بدون داشتن عوارض شدید درمانی در روش تزریق.
این فناوری در حال حاضر در مرحله ثبت و آزمایش می باشد و به زودی شاهد استفاده از این لنز های تماسی برای درمان بیماری های قرنیه خواهیم بود.
منبع: دانشگاه نیوهمپشایر