تلاش بوئینگ برای ساخت هواپیمای مسافری عمود پرواز!
همه ساله میلیون ها مسافر هوایی برای انجام سفر خود باید به فرودگاه های بزرگ مسافری بروند، درحالی که فرودگاه های کوچکی هستند که خیلی نزدیکتر به مسافران و تنها به دلیل عدم توانایی نشست و برخاست هواپیمای بزرگ امکان ارائه خدمات به مسافران ندارند. اما بوئینگ با ثبت حق انحصاری اختراع یک هواپیمای عمود پرواز که قادر به حمل ۱۰۰ مسافر است و مانند یک هلیکوپتر از زمین بلند می شود در حالی که می تواند با سرعت هواپیماهای مسافری پرواز کند، می تواند باعث رونق فرودگاه های چوچک شود. در ادامه با دیجیت همراه باشید.
بوئینگ قبلاً تجربه ساخت چنین هواپیماهای عمود پروازی را دشته است. عقاب دریایی V-22 هواپیمای نظامی از این نمونه است. در زمینه های غیر نظامی هم می توان به آگوست وست لند BA609 اشاره کرد که تنها قادر به حمل ۶ تا ۹ مسافر می باشد.
یک نگاه سریع به V-22 نشان می دهد که این نمونه از هواپیما ها دارای مشکلات نهفته هستند که نمی توان به راحتی برای مصارف غیر نظامی از آنها استفاده کرد. در عقاب دریایی و هواپیماهای مشابه ساختار طراحی به گونه ای است که بال هواپیما در بالای بدنه قرار گیرند، این کار باعث می شود وزن هواپیما به دلیل استفاده از تقویت کننده های اضافی برای نگه داری موتور ها و محافظت از بدنه زیاد شود.
این پیکربندی همچنین باعث می شود کار تعمیر و نگهداری سخت تر و هزینه بالاتری داشته باشد، و از طرفی چنین طرحی امکان فرود در آب را ندارد، جدای از اینکه در چنین طرحی از ظرفیت باک های سوخت کاسته شده که عامل دیگری برای کم کردن مسافت پروازی می شود. در آخر هم می توان به مشکلاتی که در هنگام استفاده از تجهیزات فرودگاهی پیش می آید اشاره کرد، زیرا استاندارد این تجهیزات هیچ سنخیتی با چنین هواپیما هایی ندارند.
مساله دیگر، نصب موتورهای هواپیماست. بیشتر روتورهای متحرک دارای دو موتور هستند که روی نوک هر بال در پشت روتورها قرار می گیرند. این موتورها با هم ترکیب شده و انرژی لازم برای برخاستن را از طریق یک محور محرک مشترک تامین می کنند اما به دلایل امنیتی چون امکان مرتبط کردن موتور ها وجود ندارد، هر موتور باید ۵۰ درصد بزرگتر ساخته شود تا در صورت از کار افتادن یکی از موتورها، موتور دیگر بتواند نیروی لازم را ارائه کند، این کار باعث می شود برای نگه داری موتور، بالهای قویتری ساخته شود که وزن هواپیما را بسیار بالا می برد.
در نمونه ثبت شده جدید بوئینگ تمامی این مشکلات بر طرف شده و قرار است که بال ها مشابه هواپیما های مسافری فعلی در وسط بدنه قرا گیرند، بنابر این نیاز به تقویت کننده ای برای نگه داری موتور ها ندارد، همچنین این هواپیما می تواند در آب فرود بیاید و شناور بماند، علاوه بر آن می توان مخازن سوخت را در بال ها قراداد و از طرفی به راحتی در هر فرودگاهی می تواند از تجهیزات فرودگاهی استفاده کند.
یکی از اقداماتی که برای حل مشکلات بوئینگ انجام داده تغییر جای موترها از سر بال به وسط بال است. به این ترتیب، هر روتور می توان با دو یا چند موتور دیگر از طریق یک گیربکس با هم مرتبط باشند، و این یعنی اینکه نیازی به استفاده از موتور های بزرگتر نیست.
در واقع بوینگ با استفاده از یک گیربکس توان موتورهایی را که به طور معمول در هواپیماهای دیگر هم وجود دارد و در این هواپیما در وسط بال قرار دارند را به دو پروانه که در سر بال ها قرار دارند می فرستد، بدین ترتیب وقتی این پروانه ها موازی با زمین باشند باعث بلند شدن هواپیما و وقتی که عمود بر زمین باشند باعث حرکت روبه جلو می شوند.