مشخص شدن نقش هورمون سروتونین مغز در چربی سوزی
پیش از این نقش هورمون سروتونین در تنظیم اشتها مشخص شده بود اما دلایل آن ناشناخته بود. در تلاش برای روشن شدن این موضوع، زیست شناسان در موسسه تحقیقات اسکریپس (TSRI) با انجام آزمایش بر روی کرم های گرد و استفاده از این هورمون در روده کرم، تاثیر چربی سوزی این هورمون مشخص شد صرف نظر از مواد مواد غذایی که مصرف شده بود – این یافته ها می تواند پیامدهای خوبی برای انسان در مبارزه باچاقی داشته باشد.
استادیار موسسه TSRI سوپریا سرینیواسان، نویسنده ارشد این مطالعه و همکارانش با کشف این فرایند در کرم گرد که معمولا در زیست شناسی به عنوان موجودات مدل استفاده می شوند، زیرا شباهت های زیادی بین مولوکول های مغز این کرم با همان مولکول ها در انسان است، دریافتند که ژنی که به صورت سیستماتیک مسئول سوزاندن چربی بوده حذف شده است. آنها به دنبال ژنی بودند که به بتواند این فرایند را تکمیل کند.
یکی از کدهایی که برای هورمون نوروپپتید در این کرم ها شناخته شد FLP-7 است که در پستانداران به نام Tachykinin شناخته می شود، باور کنید یا نه، ۸۰ سال پیش مشخص شد که Tachykinin به عنوان تحریک کننده انقباضات عضلانی بر روی روده خوک عمل می کند که باعث لاغری این حیوان می شود. اگرچه دانشمندان در آن زمان معتقد بودند که این هورمون مغزی متصل به روده است، ولی بعد از آن هیچ کس ارتباط بین Tachykinin و سوخت و ساز چربی را تشخیص نداد.
محققان با برچسب زدن FLP-7 بوسیله یک پروتئین قرمز که نور فلورسنت را منعکس می کند و با توجه به بدن شفاف کرم های گرد نحوه فعالیت این ژن را مشاهده کردند، برای اولین بار مشخص شد سروتونین یا همان FLP-7 از نورون های مغز ترشح و از طریق سیستم گردش خون به روده رسیده و در آنجا روند چربی سوزی را آغاز کردند. محققانی که این فرایند را دیدند بسیار هیجان زده شدند، زیرا این ادعا برای اولین بار عملی شد که یک هورمون مغزی به طور خاص و انتخابی باعث تحریک سوخت و ساز چربی در بدن می شود، بدون توجه به نوع مواد غذایی.
در ادامه تحقیقات مشخص شد مسیر چربی سوزی به این شکل است که ابتدا در پاسخ به نشانه های حسی وجود عذا در روده، سروتونین در مغز تولید می شود، این هورمون باعث تحریک مجموعه ای از سلول های عصبی برای تولید FLP-7 می شود. سپس FLP-7 وارد روده شده و در آنجا با اتصال به یک گیرنده که در سلول های روده فعال می شود، عملیات تبدیل چربی به انرژی را شروع می کند.
در حالی که تغییر سطح سروتونین به تنهایی می تواند تاثیر بر حرکات و رفتارهای باروری و مصرف مواد غذایی در حیوانات داشته باشد، محققان هنوز هیچ گونه عوارض جانبی را نسبت به افزایش سطح FLP-7 پیدا نکرده اند. بنابر این شاید در آینده ای نه چندان دور بتوان با افزایش سطح FLP-7 بدون دستکاری سروتونین، باعث افزایش سطح چربی سوزی در بدن شد.
اگر چه این پژوهش بر روی کرم های گرد نتیجه مطلوبی داشته است، به همین دلیل پژوهشگران براین باورند با استفاده از یافته های جدید بتوان به داروهای جدیدی برای لاغری در انسان دست پیدا کرد.
مطالعه این تیم در مجله Nature Communications به نظر چاپ رسیده است.
منبع: TSRI