نظارت بر علائم حیاتی نوزادان زودرس توسط دوربین
زمانی که نوزادی قبل از موعد مقرر متولد می شود، برای اینکه ادامه رشد خود را انجام دهد باید در شرایط خاص نگهداری شود، میزان گرمای بدن نوزاد و نظارت بر علائم حیاتی از جمله مواردی است که به طور معمول توسط سنسور هایی که بر روی پوست نوزاد قرار می گیرد، تحت نظارت پرستاران و پزشکان است که استفاده از این سنسورها نه تنها ایجاد ناراحتی برای نوزادان می کند، بلکه در بسیاری از موارد هم با اعلان آلارم های اشتباه، مشکلاتی را برای کارکنان و مراقبین این گونه از نوزادان به وجود می آورد.
با توجه به مشکلات عنوان شده و مسائل دیگری که همواره در نگهدارری از این نوزادان به وجود می آید، گروهی از دانشمندان در موسسات تحقیقاتی EPFL و CSEM سوئیس، در حال ساخت و توسعه دوربین های هستند که جایگزین مناسب برای این سنسور ها بوده و بدون تماس فیزیکی می تواند علایم حیاتی نوزاد را تحت نظارت قرار دهد.
این تکنولوژی شامل دوربین هایی با حساسیت بالا می باشد که یکی از این دوربین ها تصاویر را در یک نقطه خاص از پیشانی نوزادان دریافت می کند. در این نقطه به دلیل عبور رگهای خونی مانند قلب نوزاد، ضربان وجود دارد و با توجه به شرایط مختلف دمایی تغییر رنگ داده که میزان دمای بدن نوزاد هم مشخص می شود. این تغییر شرایط در حالی که توسط چشم انسان قابل مشاهده نیست، اما به راحتی توسط این دوربین حساس قابل تشخیص است، جدای از اینکه دوربین دوم بر روی تنفس نوزاد با توجه به حرکت نامحسوس قفسه سینه و شانه ها نوزاد نظارت دارد و می تواند تعداد تنفس و نحوه آن را نیز مشخص کند.
داده هایی که توسط این دو دوربین ضبط می شود با استفاده از الگوریتم های خاصی که برای همین سیستم طراحی شده اند مورد بررسی قرار گرفته و از آن اطلاعاتی مانند وجود نبض، نحوه و تعداد تنفس، دمای بدن نوزاد، شرایط و حالت قرار گرفتن نوزاد و بسیاری از پارامترهای دیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و چنانچه در هر کدام از این موارد خللی ایجاد شود با به صدا در آوردن آلارم به اپراتور اخطار می دهد.
از نکات جالب در مورد این دوربین ها امکان استفاده از آنها حتی در شب و اتاق های تاریک است، زیرا سیستم تصویربرداری آنها با استفاده از امواج مادون قرمز کار می کند.
این فناوری در حال حاضر بر روی داوطلبان بزرگسال آزمایش شده است، و نتایج حاصله دقیقاً با همان سنسور معمولی مطابقت دارد و قرار است که از اولین نمونه آن برای نوزادان نارس در بیمارستان دانشگاه زوریخ بصورت آزمایشی استفاده شود.
منبع: EPFL