بیماری خودایمنی دلیل بروز گلوکوم (آب سیاه)
پیشرفت هیجان انگیز تیم تحقیقاتی MIT در ماساچوست نشان می دهد که یک فرضیه جدید در پشت علت بروز بیماری گلوکوم وجود دارد، این بماری که به آن آب سیاه هم گفته می شود یک بیماری چشمی خطرناک است که اگر درمان نشود منجر به کوری می شود. در این مطالعه مشخص شد که تعداد زیادی از سلول های T در رتینوئید ((به انگلیسی: retinoids) یک کلاس از ترکیبات شیمیایی هستند که از نظر شیمیایی به ویتامین A مرتبط هستند. رتینوئیدها، عمدتاً به دلیل روش آنها در تنظیم رشد بافت پوششی در پزشکی استفاده میشوند.) بیماران مبتلا به گلوکوم وجود دارد که غیرمعمول است و می تواند با بروز این بیماری مرتبط باشد. این بیماری ممکن است به علت اتوایمیون (
بیماری خودایمنی (به انگلیسی: Autoimmune disease) به دستهای از بیماریها گفته میشود که بر اثر خودایمنی ایجاد شوند. بیماری خودایمنی هنگامی رخ میدهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز میکند.
بیماریهای خودایمنی میتوانند اندامها و بافتهایی از جمله گلبولهای سرخ خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند.) که قبلا شناسایی نشده بود مرتبط باشد.
تا به حال، دانشمندان بر این باور بودند که علت اصلی گلوکوم افزایش فشار داخل چشم است. به نظر می رسد که این فشار بالای چشم منجر به آسیب شدید به عصب بینایی می شود که گاهی اوقات منجر به کوری می شود. در حالی که اندازه گیری فشار مایع داخل چشم هنوز بهترین راه برای تشخیص افرادی است که در معرض خطر ابتلا به گلوکوم قرار دارند، اما نتایج این تحقیق می تواند روش بهتری را برای تشخیص این بیماری در اختیار پزشکان قرار دهد که می تواند خطر نابینایی در این افراد را بسیار کاهش دهد.
معمولاً روش های درمانی که برای گلوکوم وجود دارد در برخی موارد تهاجمی بوده که می تواند زندگی فرد را تا پایان عمر تحت تاثیر قرار دهد، امروزه بهترین روش برای جلوگیری از بروز خطرات افطایش فشار داخل چشمی، کاهش این فشار است که در این صورت بیمار می توان تا سال ها بدون مشکل به زندگی عادی خود ادامه دهد.
محققان ابتدا فشار شبکیه موش ها را به صورت مصنوعی افزایش دادند. در این حالت تعداد سلول های T به طور غیر منتظره در رتین های موش زیاد شدند، این فرایند باعث شد که سلول های ایمنی که معمولا عملیات محافظت از دیگر سلول ها را انجام می دهند مانع عبور مایع داخل شبکیه به خارج از آن برای کنترل و تنظیم فشار داخل چشم شوند. در واقع مشخص شد که با افزایش فشار چشم، سلول های T مانع عبور مایع داخل شبکیه به خارج از آن برای تنظیم فشار و محافظت چشم می شوند.
مرحله بعدی تحقیق نشان داد که این سلول های T در رتینوئید به طور خاص هدف پروتئین شوک حرارتی (پروتئینهای شوک حرارتی به مجموع پروتئینهایی گفته میشوند که در شرایط استرسی در سلول بیان میگردند. نقش این سلولها جلوگیری از تغییر کونفورماسیون پروتئینها تحت عوامل استرسی میباشند. این پروتئینها در همه سلولهای زنده در وضعیت متصل یا غیر متصل به پروتئینها وجود دارند. مکان این پروتئینها در هسته و سیتوپلاسم سلول میباشد.) قرار می گیرند. این فرایند مشکوک در سلول های T قبل از حمله پروتئین شوک حرارتی منجر می شود که سلول های ایمنی برای محافظت از سلولو های سالم چشم به آنها حمله کنند و این در حالتی است که سلول های چشم سالم به طور معمول نباید سلولو های T را جذب کنند.
محققان بررسی کردند که افراد مبتلا به گلوکوم دارای سلولو های T با حساسیت پروتئینی شوک حرارتی بالایی بی میزان پنج برابر بیشتر از افراد بدون گلوکوم هستند. فرضیه اصلی این است که این سلول های ایمنی خاص که منجر به آسیب شبکیه دژنراتیو می شوند و ارتباط با گلوکوم ایجاد می کنند.
این تحقیقات هنوز در مراحل اولیه است و مراحل بعدی تحقیقات بیشتر در زمینه فرایندهای اتوایمیون انجام می شود که می تواند به گلوکوم منجر شود.
محققان پیش بینی می کنند که این مکانیزم همچنین می تواند در دیگر بیماری های نورودرژیک دخیل باشد. یک رشته در حال رشد از تحقیقات نشان می دهد علل autoimmune در پشت چندین بیماری عصبی، از جمله بیماری پارکینسون و روان درمانی هم قرار دارد. این تحقیق جدید امید ها را برای دستیابی به روش های درمانی جدید برای فعالیت های خود ایمنی به عنوان راهی برای مبارزه با بیماری های مغز ایجاد می کند.
دونگ فنگ چن، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه می گوید: “آنچه که ما از چشم یاد می گیریم می تواند در درمان بیماری های مغزی نیز اعمال شود و در نهایت می تواند به ایجاد روش های جدید درمان و تشخیص کمک کند.”
تحقیق جدید در مجله Science Communications منتشر شده است.
منبع: MIT